Εκτός αγοράς εργασίας, εκπαίδευσης ή κατάρτισης, βρίσκεται το 16,9% των νέων έως 24 ετών στην Ελλάδα
- Λεπτομέρειες
- Εμφανίσεις: 482
Όπως προκύπτει από τα ευρήματα και συμπεράσματα της εν λόγω έρευνας:
-Η Ελλάδα, με το 16.9% του νεανικού της πληθυσμού να εκτοπίζεται στο ?εργασιακό και εκπαιδευτικό πουθενά? τοποθετείται στις πρώτες θέσεις εντός της ?Ε.Ε. των 28? αναφορικά με τους NEETs.
-Οι NEETs αν και δεν αποτελούν νέο φαινόμενο, εντούτοις τόσο η διακύμανσή τους (διόγκωση), όσο και η περιφερειακή τους συγκέντρωση που εντοπίζεται κυρίως στα κράτη μέλη του Ευρωπαϊκού Νότου, καταδεικνύουν σαφώς την άμεση διασύνδεσή του φαινομένου με τις δυσμενείς συνέπειες της πολυεπίπεδης κρίσης και με τις ακολουθούμενες μεθόδους δημοσιονομικής εξυγίανσης.
-Η έμφυλη διάσταση στην ανθρωπογεωγραφία των NEETs είναι έντονη με τις γυναίκες να αποτελούν την πλειοψηφία των ?αποκλεισμένων? ατόμων.
-Οι νέοι με χαμηλό ή μεσαίο μορφωτικό επίπεδο διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να περιέλθουν σε κατάσταση NEET, καθώς επίσης οι νεαροί μετανάστες, τα άτομα με αναπηρία, οι νέοι με πολύ σοβαρά προβλήματα ψυχικής ή σωματικής υγείας και όσοι εμφανίζουν βεβαρημένο οικογενειακό background.
-H οικογένεια, ένας ζωτικός θεσμός της ελληνικής κοινωνίας, διαδραματίζει τον βασικότερο υποστηρικτικό ρόλο για τους NΕΕΤs, βοηθώντας τους οικονομικά και ψυχολογικά, ώστε να συνεχίσουν την προσπάθειά τους για εύρεση εργασίας ενώ παράλληλα λειτουργεί ως ?προστατευτικό πλαίσιο? που περιορίζει -ως ένα σημείο- συναισθηματικές εξάρσεις ακραίας μορφής που ενδέχεται να οδηγήσουν σε παραβατικές συμπεριφορές ? κάτι που δεν φαίνεται να συμβαίνει σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως π.χ. στην Αγγλία.
-Οι NEETs στην Ελλάδα εμφανίζονται εξαιρετικά δύσπιστοι απέναντι στο Κοινωνικό Κράτος και ταυτόχρονα εκφράζουν έντονη δυσφορία για το πολιτικό σύστημα.
-Τέλος, οι ΝΕΕΤs εξακολουθούν να θέτουν σαν βασική προτεραιότητα την (επαν)ένταξή τους στην αγορά εργασίας και δευτερευόντως την επιστροφή τους σε κάποιας μορφή μαθησιακής διαδικασίας εκφράζοντας τις χαμηλές προσδοκίες τους για την αποτελεσματικότητα και τις ευκαιρίες που προσφέρει το υποσύστημα ?εκπαίδευση ? κατάρτιση ? απασχόληση? από το οποίο απέχουν κυρίως λόγω στρεβλώσεων ή συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και όχι από προσωπική βούληση.